Sint-Maarten

Net vernomen dat de Familie Blauwtand van Curacao naar Sint-Maarten verhuisd is. 900km bij op de teller, een totaal van 9283km!

Om een idee te krijgen hoe het er daar uitziet: Google afbeeldingen.
Of spectaculairder: hoe de Familie er misschien geraakt is!

Tante Kaduk viert Kerstmis

Samen met tante Kaduk op weg naar Kerstmis...
In de koude van de witte kerstaanloop,
Hield ze ons van binnen warm...

16/12/2009-26/12/2010

Iets meer dan een heel jaar Kunst op Reis! Een jaar terug bracht ik tussen sneeuw en ijs de Familie Blauwtand naar boekhandel De Zondvloed in Roeselare. Een jaar later kan ik terugkijken op een lange blog, waar veel mensen aan meegewerkt hebben (en hopelijk ook van een schilderij genoten hebben!). Een jaar reizende schilderijen, in tweeëntwintig fijne foto's - in willekeurige volgorde:























Nogmaals dank aan iedereen die hielp, schreef, fotografeerde en blogde, en aan iedereen die dat momenteel doet!

kanaalroute

tijdje ondergedoken in brusselse nachtleven. bruisende stad.

deze morgen een vliegtuig naar de states genomen. kreeg tijdens opstijgen al meteen heimwee. dus toch maar snel de parachute gepakt.

ergens op een terras dicht bij de koning beland. mooi uitzicht. wel wat koud. hopen dat ik deze avond binnen mag.

grtz,
uncle e.

1 jaar Kunst op Reis: het Nieuwsblad

Op de vooravond van één jaar Kunst op Reis kwam het Nieuwsblad voor een interview, je vindt het artikel hier online.

Los Angeles

Marcel Maandag/Marcel Monday is since some days -with all that time-traveling you get a bit confused- in a fine house in Glendale, L.A.

The lovely Emmy Award-winning actress Heather Tom (who plays Katie Logan in The Bold and the Beautiful & climbed the Mount Ventoux last summer in about two hours!!!) was very pleased to be a part of the travelling art. I'm looking forward to your blog!
Thanks a lot & congrats with the party at your place! It was fun! Cheers, Lieven.

Curacao

Buen viaje

Graag wil ook ik iets kwijt over de fam. Blauwtand.
Ondanks dat we op Curaçao lekker buiten leven, Heb ik toch erg genoten van de fam. Blauwtand aan de muur in de kamer.
Met de azuurblauwe zee op de achtergrond zie ik iedere keer weer hoe mooi het kunstwerk combineert.
De achtergrond heeft de kleur van de zee, en de fam. Blauwtand zelf heeft de zelfde teint als de ruwe rotsen waarmee het eiland is omgeven.
Ik zal ze missen, maar wens ze heel veel plezier toe op hun volgende bestemming in de Cariben...........st Maarten.

Buen viaje.

Ankie Kok

Tante Kaduk reist verder

Na een maandje in Tongeren, is tante Kaduk vorig weekend meegegaan naar La Roche waar ik met mijn middelbare schoolvriendinnen Karen en Karolien afgesproken had. Vanaf deze week logeert ze bij Karen en haar gezin. Ik ben er zeker van dat ze het daar reuze naar haar zin zal hebben!

Snode plannen

Laten we eerlijk zijn. Ik heb je zopas van tussen de kunstwerkjes van ons negenjarig artistiek baasje geplukt om te weten hoe we ook alweer hier moeten inloggen. Je stond daar zo mooi tussen de kleurrijke prentjes, mijmeringen en schilderijtjes. En zie... We zijn al bezig aan het tikken. Wat ik kwijt wilde... Onze paden hebben elkaar nog maar pas gekruist en je moet alweer de deur uit. Maar omdat L.A. lonkt en natuurlijk het travelling art-verhaal wat interessanter maakt (al was het maar om eens extra veel kilometers op de teller te hebben) mag je nog een tweetal weken langer blijven. Twee weken verder van je Reinhilde. En ik denk dat je binnen enkele weken nog verder zal staan... In L.A. ga ik enkele opnames volgen en interviews afnemen rond The Bold and Beautiful, jawel de never ending soap van Ridge, Brooke & co. Ik zou je zelfs graag aan een die iconen van het kleine scherm koppelen. Als ik een mailadres krijg van de persoon in kwestie is je schepper al tevreden. Daarmee kan ik enkel maar concluderen dat mijn taak erop zit en dat ik een mooie stap richting Reinhilde heb gezet. Het is wel verder maar dan wel in het milieu van acteurs. En die gasten van B&B zullen volgend jaar wel eens een pubiliciteitstournee door Vlaanderen organiseren en als ze dan jou meebrengen ben je weer in het land. Geniaal! Toch? We zien wel. De groeten. L.

Cool!

En bedankt! Er komen nog uitzonderlijke reisverhalen aan, blijven volgen dus!

This is W9GFO, anybody out there?

Het is al een tijdje geleden dat de Familie Blauwtand, Stan zonder Land en Uncle Espresso van zich lieten horen.

Als de huidige eigenaars problemen hebben om te posten, mail me dan op maarten @kunstopreis.com (verwijder de spatie voor de @).

This is W9GFO, anybody out there? (weet je uit welke film dit komt? Post 'm als comment!)

Marcel's route

Marcel Maandag is dus in Tielt geland (zie vorige post), Lichtervelde-Tielt, 19km op weg.

Muizenissen

Het is nu al enkele dagen dat je onze leefkamer in staart. Ik vraag me af hoeveel keer onze blikken zich al gekruist hebben. En wat ik daarbij denk en voel... Schuldgevoel wellicht. Schuld dat ik je nu al een tweetal weken laat wachten op een teken van leven. Hier in je wereldje van bits en bytes. Dat gevoel zal wellicht blijven. Want na dit berichtje begint zich al de volgende schuld op te stapelen. Want een blog hoor je toch dagelijks te doen... Zoals een sigaret. Als de laatste rook uit je mond verdwijnt, begint je lichaam stilletjesaan weer te hunkeren naar de volgende... En dan is er nog die kwestie om jou uiteindelijk bij jouw einddoel te krijgen, die Vlaamse parel van de televisie. Het lijkt en is misschien wel eenvoudig. Via een familielid dat bij een tv-blad werkt, ben ik hoogstens twee stappen verwijderd. Maar dat kan de bedoeling niet zijn. Zo kan ik je evenzeer meteen afleveren bij de schoonheid. Daarom broed ik liever op een ietwat grotere uitdaging voor jou... Een kleine omweg via California. L.A. meer bepaald. Hollywood om precies te zijn. Zo zitten we al in de sfeer van het witte doek. Meer kan ik je nog niet kwijt. Ik laat je graag wat sudderen bij die idee... Tot gauw. Lieven

Tante Kaduk en Marcel Maandag verhuizen

Twee schilderijen verhuisden in de voorbije drie dagen: Tante Kaduk naar Belgiës oudste stad, Marcel Maandag verliet thuishaven Lichtervelde en blijft een maand in Tielt, respectievelijk hebben ze 292 en 19 km reisweg achter de rug:

Tante Kaduk op bezoek in de oudste stad van België

Vandaag verhuist Tante Kaduk naar Tongeren, de oudste stad van België;
hopelijk bevalt het haar :-)
Op één of andere manier doet haar naam me denken aan de (Nederlandse) kinderboekjes die ik vroeger las... En ze blijkt nog een andere link te hebben met mijn eerste levensjaren: in deze blog las ik dat ze een tijdje in Izegem op bezoek was... zelf ben ik daar geboren. Ik vraag me af of zij zich meer herinnert van deze stad dan ik (ik ben op mijn 2de al naar Limburg verhuisd)...
Foto volgt ASAP.
Gwen Verhulst

Paspoortcontrole

Waar krijg jij het vliegend schijt van? Van opdringerige verkopers? Van gesynchroniseerde uurwerken? Van dolgedraaide kwieten die hun mening maar al te graag ventileren op allerhande blogs?

Er zijn zoveel zaken die een mens op stang kunnen doen jagen. Maar wat ik niet begrijp, is dat niemand zich op stang laat jagen door paspoortcontroles. Ik snap de logica niet van een paspoortcontrole. Ik ben 'maar' een schilderij en heb waarschijnlijk geen recht van spreken, maar waarom moeten mensen andere mensen in de gaten houden als ze van punt X naar punt Y reizen? Is de paspoortcontrole er om potentiële bommenleggers tegen te houden? Laat me niet lachen. Is de paspoortcontrole er om de mens in het oog te houden? Wel nee, er zijn er gewoon te veel. De paspoortcontrole werd alleen maar in het leven geroepen om te koeioneren.

Gelukkig hebben wij er in ons schilderijenuniversum geen last van. Bij ons is alles peis en vree. Geen enkel schilderij die er ook maar aan denkt de geklimatiseerde ruimtes van het Louvre te verlaten. Geen enkel schilderij die er ook maar aan denkt te vluchten uit een wereld van schoonheid en verlangen. Wij blijven veilig op onze plek, meneer.

Dat doet me er aan denken dat het afscheid van mijn-gastheer-voor-een-maand wel heel dichtbij is. (Marcel Maandag)

De Reisweg van Familie Blauwtand

Jannie Tuin mailde me dat de Familie Blauwtand gearriveerd is op hun nieuwe bestemming. Lichtervelde - Zeewolde en alle tussenstops vallen in het niets bij deze sprong: Zeewolde - Curacao betekent in één keer 7885 km erbij, voor een totaal van 8370 km. Binnenkort horen we van Ank!

Reclame komt te vroeg/te laat

Na een poosje in de keuken te hebben rondgehangen, hang ik nu weer in de woonkamer voor de televisie. Hatelijk hoe zenders als VT4 en 2be geen reclameblokken meer tussen de programma's programmeren, maar telkens net nadat een nieuw programma begonnen is. Je springt zo van Bones naar NCIS zonder enige waarschuwing, zonder enige tussenkomst. En net op het moment dat je meeleeft in het drama van de hoofdpersonages komen ze je doodleuk vertellen hoe tof het rijden is in een Honda. I hate it! (Marcel Maandag, die ook af en toe eens een zure oprisping mag hebben, ja toch?)

Betogen en bier braken

Afgelopen woensdag moest mijn gastheer in de hoofdstad Brussel zijn voor een interview met een minister. Dezelfde dag zakten tienduizenden vakbondslui naar de Europese hoofdstad om hun ongenoegen kenbaar te maken. Betogen is een goed recht van iedereen, maar waarom moet dat altijd gepaard gaan met tientallen liters bier, vroeg mijn gastheer zich oprecht af. In en rond het Zuidstation te Brussel stond een ondoordringbaar bos aan goedkope blikjes bier. Freedompils stond er broederlijk naast de Carapils. Een betoging schept banden tussen vakbondslui van verschillende signatuur. (Marcel Maandag)

Logeren op een vulkaanwand

Mijn gastheer-voor-een-maand is 4 kg verdikt in evenveel dagen tijd. Reden: een persreis naar Kreta en Santorini die hem naar eigen zeggen zwaar op de maag kwam te liggen. Hij had het over champagne en biefstuk bij het ontbijt en 8-gangen diners bij maanlicht. Geen wonder dat de vetkwabbetjes zich steeds meer aan zijn buik hechten. Een mens moet wat over hebben voor zijn werk. Trouwens, 'zijn' werk dat is die hapklare brok krant die 's zondags bij de bakker wordt geserveerd.

Ik wou trouwens dat ik ook kon verdikken. Maar dat doe ik onrechtstreeks al, ik slorp alle indrukken in mij op. Misschien daarom dat mijn gastheer zo verdikt is, door alle indrukken?

Picknicken op 1600 meter hoogte met een geitje op het kampvuur, een jeepsafari, een rondvaart met de catamaran boven de kratermond van Santorini,... het weegt allemaal niet op boven die ondergaande zon. Jersey, Kenia, Curaçao of België. Eender waar in de wereld, niets mooier dan een vuurrode zon die langzaam achter de einder wegzakt. Ik heb mijn gastheer gevraagd me elke avond te laten genieten van dit fenomenale schouwspel op zijn terras. (Marcel Maandag)

De zomer van Stan

Zo, na een (te) lange maar wel héél erg leuke tijd is het weer eens zover: hij gaat weer op reis.
Ik was op zoek naar een interessante plaats voor Stan en kwam uiteindelijk uit bij mijn docent Project Kunstvakken, Heidi Ector aan de PHL Hasselt (departement education)
Hopelijk gaat hij nu vele kunstige avonturen tegemoet.

In mijn vakantieperiode alleen thuis was Stan een leuk gezelschap. Hij stond bij mij in de keuken en heeft dus ook een feestje meegemaakt.
Daarna zijn mijn ouders weer thuis gekomen en kwam hij bij ons in de huiskamer te hangen te midden van andere Iraanse kunst en vele anderen werken van Jan This.



Stan heeft zijn deel van drukke kinderen hier ook wel gezien en misschien krijgt hij wel wat meer rust op zijn volgende adres ;)

Famke

Familie Blauwtand onderweg..

Vorige week kreeg ik deze mail van Jannie Tuin uit Zeewolde, Nederland:

De familie blauwtand is vorige week hier gearriveerd en heeft een ereplaatsje gekregen in onze woonkamer om er zo met volle teugen van te genieten. Zo te zien hebben ze het hier erg naar hun zin, dat stralen ze zo uit. Ik zie er al tegenop dat ze ons weer gaan verlaten en een lege plek achter laten want ze passen heel goed bij ons maar ik wil ze de reis die ze na ons gaan maken niet onthouden.

De Familie B. bleef -uitzonderlijk- minder dan een maand bij Jannie en haar man.
De reis kreeg dan ook een-uitzonderlijk- vervolg:

Afgelopen zondag heeft de familie Blauwtand ons verlaten na een paar gezellige weken hier doorgebracht te hebben, waar mijn man en ik erg van hebben genoten. Ze zijn zondag vertrokken naar Curacau waar ze veilig zijn aangekomen maar nog niet op plaats van bestemming, dat gaat eind deze week gebeuren. De fam. Kok waar ze naar toe gaan neemt contact met je op.
Hartelijke groeten, Jannie Tuin

PS. We vinden deze kunst op reis een super leuk idee, er zijn ook veel mensen die de fam. Blauwtand graag een maand onderdak willen geven.


Dank je, Jannie & echtgenoot, Familie Blauwtand maakt bij deze de grootste reis tot nog toe! Zeer benieuwd naar de verdere avonturen!

Oscar begroet 's morgens de dingen

Ik groei op in een wereld die de mijne niet is.

Oscar, de geadopteerde en van alle mannelijkheid ontdane huiskat van mijn-gastheer-voor-een-maand deelt die mening. Hij zuchtte diep toen ik hem voor de eerste keer een groet stuurde om twee tellen later als een gek door het huis te crossen, terwijl zijn - volgens hem! - spannende verhalen van de afgelopen dag rond te schallen. De gecastreerde kater met vrouwenpootjes vraagt veel aandacht, maar krijgt ze ook. Ik wou dat ik ook zo de aandacht kon trekken, maar het enige wat mijn huisgenoten doen, is telkens een kwartslag het hoofd draaien als ze mij passeren terwijl ze me een vriendelijk lachje toewerpen. Als onze blikken elkaar kruisen, ontwaar ik een zee van geheime hersenspinsels in hun denkmachines.

Soit, bekomen van al dat sportief geweld, plofte Oscar zich neer in de zetel en stak hij een vermoeiend betoog af. Dat was gisteren en nog ben ik er ondersteboven van. Hij vertelde me dat zijn wereld en de mijne niet zo vet - Oscar is nog jong en spreekt een eigen taaltje - veel verschillen. De zijne speelt zich af in 3D, de mijne in 2D, maar allebei missen we de vierde dimensie, tijd. Ik had er nog nooit van gehoord, maar Oscar duidelijk wel.

"Mijn nieuwe eigenaars hebben het altijd maar over 'de tijd' die hen ontstolen wordt", zei Oscar doodgemoedereerd. Ik wist niet waar hij het over had en zei enkel 'oh'. Oscar ging er gemakshalve van uit dat dit een aanmoediging was om verder te gaan.

"Tijd is voor de mens een doelbewust gekozen iets waar alle activiteiten van de dag aan gelinkt worden. Ze zijn er altijd naar op zoek, maar zijn steeds weer teleurgesteld dat ze er te weinig van vinden." In wat voor zottekot ben ik terechtgekomen, dacht ik.

Oscar heeft er veel voor over om 'tijd' aan zijn begrippenapparaat toe te voegen. Hij observeert zijn huisgenoten met nietsontziende koelbloedigheid alsof het begrip in hun ogen en hun handelingen staat geschreven. Nergens vindt hij ook maar een spoortje 'tijd' terug. Ik wil hem wel helpen, maar ach, ik ben hier net. (Marcel Maandag)

Een overzicht

Kunst op Reis gaat zijn (haar?) eerste herfst in. Een klein overzicht na negen maanden reizende schilderijen:

Aantal schilderijen op reis: 6 (Tante Kaduk, Stan zonder Land, Familie Blauwtand, Uncle Espresso, Charlotte Champagne, Marcel Maandag (Phileas' reis rond de wereld niet meegerekend)

Schilderij verkocht: Baron Picon

Totaal aantal kilometers afgelegd: 6255 km

Langste etappe: Kortemark - Boekarest (2292 km)

Kortste etappe: Brugge, Coupure - Brugge, Coupure, overkant

Verste punt van Lichtervelde: Constanta, Zwarte Zee (2514 km)

Mensen die tot nu toe een schilderij gekregen hebben: 28

Landen bezocht: België, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Roemenië

Meeste posts: 5, Rino Feys (Familie Blauwtand)

Totaal aantal posts: 112

Meeste reacties: Paul R.

Aantal hits: 2261 (!)

Records zijn er om gebroken te worden, nieuws volgt!

Zicht op een nieuwe wereld

Ik vertrek op reis met open vizier. Sinds mijn schepper het bizarre idee had mij op reis te sturen, kan ik de slaap niet meer vatten. Ik slorp alle nieuwe indrukken in mij op, als een kind die de wereld ontdekt.

Mijn eigenaar-voor-één-maand plaatste mij pal voor zijn TV, een scherm waar onafgebroken beelden op galopperen. Ik droom mee met grote verhalen, leef mee met kleine verdrietjes en kijk mijn ogen uit naar al wat abnormaal is. Ik zweef tussen de hoofdstukken door en steek hier en daar iets op of leer ze integendeel weer af.

Verrassend hoe alle ingrediënten van die grote mensenwereld samengebald worden in korte berichten. Ik zag een bisschop wiens handen niet van kleine kinderen konden blijven. Er werd oeverloos geluld over hoe erg het wel was, maar geen een die de hamvraag durfde te stellen: 'waarom'? Ik weet het je later te vertellen.

Ik zag een betoging vol boze vakbondsmensen die hun pensioen probeerden aan te vechten met de leuze 'meer geld'; de bevalling van een bekende Vlaming; een stelling die met luid geraas op de hoofden van werklieden neerkwam; overstromingen, moord en doodslag ('ze dwong me tot seks, meneer de rechter. Toen heb ik haar neergestoken met 121 steken, maar eerlijk waar, ik weet er niets meer van', schreeuwde een man zijn onschuld uit). Ik zweer je, ik ga nooit meer slapen.

Ik zag prachtige besneeuwde bergtoppen; gemzen rustig keuvelend aan de rivieroever, de mooiste kunstwerken badend in een onaards licht; kinderen jodelend op de speelplaats; humor, wetenschap en de mooiste emoties. Ik zweer je, ik wil het allemaal beleven.

Ik ben een vat vol tegenstrijdigheden en wil die allemaal met je delen. Mijn reis kent een doel, toneelactrice Reinilde Van Driel - je kent ze misschien beter als Merel van Buiten De Zone - maar voor ik mijn doel heb bereikt, wil ik mijn ogen de kost geven. Met open vizier, want zo heeft mijn schepper mij gecreëerd. (Marcel Maandag)

Marcel

Marcel Maandag vertrok gisteren op zijn eigen bescheiden reis:


Marcel is het zevende reizende schilderij en gaat op zoek naar een actrice. Hij hoeft daarvoor Vlaanderen niet eens te verlaten en vertrok zelfs binnen de gemeente Lichtervelde: Marijn en Madelon verlenen hem een maand onderdak. Drie kilometer van thuis, enkele goeie glazen wijn en een shot Komboecha ver:


Stelletwel!

Marcel Maandag

gaat maandag op reis!

Familie Blauwtand in het dorp Zeewolde

Een maand geleden kwam de Familie Blauwtand bij Sjakie (een chineese naakthond) en mij (Joke) wonen. En hoe toepasselijk kan het zijn; in een blauw appartement in het centrum van Zeewolde. De “Parel van de polder” wordt het ook wel genoemd. De Familie logeerde op het dressoir tegen een antraciet grijze muur. Ze lijken het naar hun zin te hebben. Zo ook mijn vrienden die hen bewonderd hebben wanneer ze op bezoek waren (zelfs tijdens nachtelijke uurtjes). Ze wilden allemaal wel een Familie op doorreis. En wanneer er weer eens iemand heel brutaal vlak voor de Familie stond, keek de Familie met hun oogjes net zo brutaal terug.


Sjakie vond het allemaal maar vreemd...een mevrouw die constant naar zijn mand wees, alsof hij iedere keer daar heen gestuurd werd. Nadat Sjakie en ik een goed gesprek heb gevoerd met mevrouw Blauwtand begrepen wij dat mevrouw Blauwtand alleen maar naar het gat van de deur wees. Om nieuw bezoek aan te kondigen die hen kwamen bewonderen of zoals nu, aan het eind van logeerpartij, de weg naar het nieuwe avontuur aan te wijzen. Gelukkig mogen we nog even stiekem een weekje langer van de Familie genieten aangezien de bewoners van hun volgende logeeradres op vakantie zijn.
Toch nadert het einde van de logeerpartij en ik wens de Familie Blauwtand een hele mooie en avontuurlijke reis! Familie Blauwtand bedankt dat jullie bij ons hebben willen logeren. Veel plezier in het Horsterwold. Sjakie en ik hebben van jullie genoten!

Liefs Sjakie en Joke