Lichtervelde - Los Angeles

Uncle Espresso verhuisde deze week van Gent naar... Ledeberg. Vermoedelijk geniet hij van 't Gentse, iets wat David Lynch waarschijnlijk ook zou doen. Voorlopig 54 kilometer reisweg tussen Lichtervelde en Los Angeles.

en zo kwamen we aan het eind...

Een schilderij
op reis
tussen heden en verleden
gisteren al zo vertrouwd
morgen alweer op weg

vandaag een lege muur achterlatend
een herinnering
meneertje en mevrouwtje Blautwtand
't was fijn met jullie erbij




(met speciale dank aan mijn "assistent" collega Nele ;) )

nieuwe huisgenoot

Tante Kaduk is nu zo'n tiental dagen mijn huisgenoot.'t Was even wennen, voor haar én voor mij. Ze kreeg een muurtje voor haar apart, zonder rechtstreekse buren. Kwestie van de aanpassing zo rustig mogelijk te laten verlopen. Op zo'n anderhalve meter afstand hangt een ander kunstwerk. Een kluwen blote vrouwen met tentakels van armen en benen. Tante kijkt hen voortdurend aan maar van enige dialoog is geen sprake. Het water is veel te diep, vrees ik.
Tante Kaduk is pertinent aanwezig in mijn leeshoekje. 't Voelt wat vreemd aan dat nu iemand over mijn schouder meekijkt en de kwaliteit van mijn leesvoer lijkt te controleren. Ik krijg er voorlopig geen hoogte van, heb haar al een paar vragen gesteld. Of ze zwanger is? En of ze zich daar goed en veilig voelt? Hangt ze goed? Maar ze blijft mysterieus.
Ik groet haar beleefd als ik 's morgens naar de radio loop. Ze is al een vast onderdeel geworden van het ochtendritueel: tante Kaduk, Klara en ik. En we groeien langzaam naar mekaar toe. Drie vrouwen onder één dak. We stellen het goed. Dank u.

"life is funny, skies are sunny..."

Oh, yes, it's spring alright! The world is changing colors and the air is sweeter. For this is the moment Stan took to smell the flowers. Ok, maybe this one is not a native one, but still a beautiful flower ! :) Enjoy this moment Stan, and soon you'll dive right into the hot summer breeze!

familie Blauwtand op reis in Knokke-Heist

Familie Blauwtand in mijn bureautje in Knokke-Heist.
De eerste maandagmorgen, een beetje onwennig. Nog geen eigen stekje... Maar dankzij de hulp en de vaste hand van klusjesman Michel, waterpas en nagel, kreeg de familie al snel een waardige eigen spot. (voor de veiligheid heb ik wijselijk gezwegen dat de familie slechts op doorreis is...)
Ik kreeg al veel leuke reacties moet ik zeggen.
Ze kijken...
Van het mooie, mysterieuse schilderijtje aan mijn muur...van het schilderijtje, naar mij en terug.... Je ziet ze denken...
Ik breng hen maar in de realiteit. ...
Nee, helaas. Er zit geen kunstenaar in mij verborgen.
Maar het is leuk om er even over te vertellen... over De Kunst... kunst op reis... De kunst die ons verbindt...
En zo voel ik me heel even deel van de familie...

Nieuws van Tante Kaduk

Roland en Dina genoten een maand van het gezelschap van Tante Kaduk en houden haar binnen de provincie en binnen de familie. Roland's zus Marleen verleent haar de volgende maand onderdak.


Tante Kaduk verdubbelt in één keer haar afgelegde kilometers. Ze verhuist van Izegem, rakelings langs Lichtervelde, naar St.-Kruis, Brugge, niet zo heel ver van waar Baron Picon ondertussen z'n thuishaven gevonden heeft: 73 km afgelegd volgens Google Earth.

Diane part II

Diane... it's Tuesday 4 pm.. En ik moet bekennen dat UNCLE ESPRESSO zich tot nu toe heel erg deftig heeft gedragen, a true gentleman. I bet you would like him. Het leuke aan dit werk is dat het onopgemerkt opgaat in mijn kamer. Heel rustig tussen andere kleuren en vormen. Ik zal gauw eens een paar foto's nemen en ze je laten zien Diane. Want at the end of the day zit ik wel met een Wydooghe in mijn kot. Ik heb me al afgevraagd of ik daar een verzekering voor moet nemen... Zou je dat eens voor me kunnen opzoeken Diane.. En de missie gaat ondertussen altijd maar door. Ik heb Mr. Lynch persoonlijk nog niet kunnen bereiken.. maar ik voel wel ergens dat dat in orde zou kunnen komen.
En kunst op reis, het idee alleen al vind ik zalig.. Alsof kunst ervaringen zou kunnen opslaan en deze meedelen met mensen van over de hele wereld.. zalig toch. Eén werk die iedereen verbindt.. dat moet toch de droom van iedere kunstenaar zijn. What do you think Maarten? Hmm.. ik denk dat ik wel eens gelijk zou kunnen hebben ... Ik ga afsluiten Diane en een thee gaan drinken..

16 maart - 3 april

16 maart - 23 maart: van ooggetuige tot kroongetuige
Baron Picon, het eerste van de vier originele reizende schilderijen was thuis op, voor dit project, historische momenten: hij zag zowel Uncle Espresso richting David Lynch vertrekken, als Phileas 365 een wereldreis starten. Dit is toch iets dat ik moet onthouden, zie je hem denken. Want dit staat niet in m'n boekske. Neen, nogal een geluk dat ze die blog hebben.

Er staan nog schilderijen klaar om te vertrekken, maar de timing moet juist zijn, de bestemmingen moeten kloppen. Het is denken, dagdromen en twijfelen en dan is er die flits waarbij je weet dat alles juist zit: David Lynch, een wereldreis. Maar ook de originele schilderijen doen wat ze moeten doen, zonder dat ik het in de hand heb. En zo klopt het ook dat Baron Picon kroongetuige van Kunst op Reis geworden is. Wat hem, volgens wikipedia, ook meteen verdacht maakt..

24 maart - 3 april: ongeduldig - opnieuw D-Day, opnieuw aftellen tot het uur Nul
Die laatste week vliegt zoals gewoonlijk voorbij, en de zaterdag doet dat in een zo mogelijk nog hoger tempo. De Baron moest plaatsmaken voor een ander schilderij en verhuisde naar, het klinkt klassiek maar is het niet, de schouw, en overschouwt nu het hele huis, in gezelschap van een sculptuur van Gilbert Degryse.

De ovenschotel is gereed, de hapjes en aperitief staat klaar, voor mij zal 't een Picon zijn. Zes uur dertig, daar zijn ze, Ciao baron P!