Een nieuw jaar, een nieuw begin.
Bewogen dagen voor Stan. Het ene moment tussen aanschouwers, passanten en familieleden, het ander moment moederziel alleen, wanneer het het ganse gezin voor een week op uitstap was. Toch heb ik het gevoel dat Stan zich ondanks zijn einzelganger imago zich perfect aanpast aan de omstandigheden. Als geboren reiziger, een broodnodige gave. Velen vonden hem schattig, stralend aan de grote muur, nog anderen liepen hem prompt voorbij...
Aandacht of negering, Stan wenst ze allen een prachtig nieuw begin. Ook jullie.
Cheers!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Zo staan zwaaien, en dan nog genegeerd kunnen worden, het is het lot van elke reiziger. Stranger in a strange land..
BeantwoordenVerwijderen