donderdag 30 september 2010

De zomer van Stan

Zo, na een (te) lange maar wel héél erg leuke tijd is het weer eens zover: hij gaat weer op reis.
Ik was op zoek naar een interessante plaats voor Stan en kwam uiteindelijk uit bij mijn docent Project Kunstvakken, Heidi Ector aan de PHL Hasselt (departement education)
Hopelijk gaat hij nu vele kunstige avonturen tegemoet.

In mijn vakantieperiode alleen thuis was Stan een leuk gezelschap. Hij stond bij mij in de keuken en heeft dus ook een feestje meegemaakt.
Daarna zijn mijn ouders weer thuis gekomen en kwam hij bij ons in de huiskamer te hangen te midden van andere Iraanse kunst en vele anderen werken van Jan This.



Stan heeft zijn deel van drukke kinderen hier ook wel gezien en misschien krijgt hij wel wat meer rust op zijn volgende adres ;)

Famke

dinsdag 28 september 2010

Familie Blauwtand onderweg..

Vorige week kreeg ik deze mail van Jannie Tuin uit Zeewolde, Nederland:

De familie blauwtand is vorige week hier gearriveerd en heeft een ereplaatsje gekregen in onze woonkamer om er zo met volle teugen van te genieten. Zo te zien hebben ze het hier erg naar hun zin, dat stralen ze zo uit. Ik zie er al tegenop dat ze ons weer gaan verlaten en een lege plek achter laten want ze passen heel goed bij ons maar ik wil ze de reis die ze na ons gaan maken niet onthouden.

De Familie B. bleef -uitzonderlijk- minder dan een maand bij Jannie en haar man.
De reis kreeg dan ook een-uitzonderlijk- vervolg:

Afgelopen zondag heeft de familie Blauwtand ons verlaten na een paar gezellige weken hier doorgebracht te hebben, waar mijn man en ik erg van hebben genoten. Ze zijn zondag vertrokken naar Curacau waar ze veilig zijn aangekomen maar nog niet op plaats van bestemming, dat gaat eind deze week gebeuren. De fam. Kok waar ze naar toe gaan neemt contact met je op.
Hartelijke groeten,
Jannie Tuin

PS. We vinden deze kunst op reis een super leuk idee, er zijn ook veel mensen die de fam. Blauwtand graag een maand onderdak willen geven.


Dank je, Jannie & echtgenoot, Familie Blauwtand maakt bij deze de grootste reis tot nog toe! Zeer benieuwd naar de verdere avonturen!

dinsdag 21 september 2010

Oscar begroet 's morgens de dingen

Ik groei op in een wereld die de mijne niet is.

Oscar, de geadopteerde en van alle mannelijkheid ontdane huiskat van mijn-gastheer-voor-een-maand deelt die mening. Hij zuchtte diep toen ik hem voor de eerste keer een groet stuurde om twee tellen later als een gek door het huis te crossen, terwijl zijn - volgens hem! - spannende verhalen van de afgelopen dag rond te schallen. De gecastreerde kater met vrouwenpootjes vraagt veel aandacht, maar krijgt ze ook. Ik wou dat ik ook zo de aandacht kon trekken, maar het enige wat mijn huisgenoten doen, is telkens een kwartslag het hoofd draaien als ze mij passeren terwijl ze me een vriendelijk lachje toewerpen. Als onze blikken elkaar kruisen, ontwaar ik een zee van geheime hersenspinsels in hun denkmachines.

Soit, bekomen van al dat sportief geweld, plofte Oscar zich neer in de zetel en stak hij een vermoeiend betoog af. Dat was gisteren en nog ben ik er ondersteboven van. Hij vertelde me dat zijn wereld en de mijne niet zo vet - Oscar is nog jong en spreekt een eigen taaltje - veel verschillen. De zijne speelt zich af in 3D, de mijne in 2D, maar allebei missen we de vierde dimensie, tijd. Ik had er nog nooit van gehoord, maar Oscar duidelijk wel.

"Mijn nieuwe eigenaars hebben het altijd maar over 'de tijd' die hen ontstolen wordt", zei Oscar doodgemoedereerd. Ik wist niet waar hij het over had en zei enkel 'oh'. Oscar ging er gemakshalve van uit dat dit een aanmoediging was om verder te gaan.

"Tijd is voor de mens een doelbewust gekozen iets waar alle activiteiten van de dag aan gelinkt worden. Ze zijn er altijd naar op zoek, maar zijn steeds weer teleurgesteld dat ze er te weinig van vinden." In wat voor zottekot ben ik terechtgekomen, dacht ik.

Oscar heeft er veel voor over om 'tijd' aan zijn begrippenapparaat toe te voegen. Hij observeert zijn huisgenoten met nietsontziende koelbloedigheid alsof het begrip in hun ogen en hun handelingen staat geschreven. Nergens vindt hij ook maar een spoortje 'tijd' terug. Ik wil hem wel helpen, maar ach, ik ben hier net. (Marcel Maandag)

zaterdag 18 september 2010

Een overzicht

Kunst op Reis gaat zijn (haar?) eerste herfst in. Een klein overzicht na negen maanden reizende schilderijen:

Aantal schilderijen op reis: 6 (Tante Kaduk, Stan zonder Land, Familie Blauwtand, Uncle Espresso, Charlotte Champagne, Marcel Maandag (Phileas' reis rond de wereld niet meegerekend)

Schilderij verkocht: Baron Picon

Totaal aantal kilometers afgelegd: 6255 km

Langste etappe: Kortemark - Boekarest (2292 km)

Kortste etappe: Brugge, Coupure - Brugge, Coupure, overkant

Verste punt van Lichtervelde: Constanta, Zwarte Zee (2514 km)

Mensen die tot nu toe een schilderij gekregen hebben: 28

Landen bezocht: België, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Roemenië

Meeste posts: 5, Rino Feys (Familie Blauwtand)

Totaal aantal posts: 112

Meeste reacties: Paul R.

Aantal hits: 2261 (!)

Records zijn er om gebroken te worden, nieuws volgt!

woensdag 15 september 2010

Zicht op een nieuwe wereld

Ik vertrek op reis met open vizier. Sinds mijn schepper het bizarre idee had mij op reis te sturen, kan ik de slaap niet meer vatten. Ik slorp alle nieuwe indrukken in mij op, als een kind die de wereld ontdekt.

Mijn eigenaar-voor-één-maand plaatste mij pal voor zijn TV, een scherm waar onafgebroken beelden op galopperen. Ik droom mee met grote verhalen, leef mee met kleine verdrietjes en kijk mijn ogen uit naar al wat abnormaal is. Ik zweef tussen de hoofdstukken door en steek hier en daar iets op of leer ze integendeel weer af.

Verrassend hoe alle ingrediënten van die grote mensenwereld samengebald worden in korte berichten. Ik zag een bisschop wiens handen niet van kleine kinderen konden blijven. Er werd oeverloos geluld over hoe erg het wel was, maar geen een die de hamvraag durfde te stellen: 'waarom'? Ik weet het je later te vertellen.

Ik zag een betoging vol boze vakbondsmensen die hun pensioen probeerden aan te vechten met de leuze 'meer geld'; de bevalling van een bekende Vlaming; een stelling die met luid geraas op de hoofden van werklieden neerkwam; overstromingen, moord en doodslag ('ze dwong me tot seks, meneer de rechter. Toen heb ik haar neergestoken met 121 steken, maar eerlijk waar, ik weet er niets meer van', schreeuwde een man zijn onschuld uit). Ik zweer je, ik ga nooit meer slapen.

Ik zag prachtige besneeuwde bergtoppen; gemzen rustig keuvelend aan de rivieroever, de mooiste kunstwerken badend in een onaards licht; kinderen jodelend op de speelplaats; humor, wetenschap en de mooiste emoties. Ik zweer je, ik wil het allemaal beleven.

Ik ben een vat vol tegenstrijdigheden en wil die allemaal met je delen. Mijn reis kent een doel, toneelactrice Reinilde Van Driel - je kent ze misschien beter als Merel van Buiten De Zone - maar voor ik mijn doel heb bereikt, wil ik mijn ogen de kost geven. Met open vizier, want zo heeft mijn schepper mij gecreëerd. (Marcel Maandag)

dinsdag 14 september 2010

Marcel

Marcel Maandag vertrok gisteren op zijn eigen bescheiden reis:


Marcel is het zevende reizende schilderij en gaat op zoek naar een actrice. Hij hoeft daarvoor Vlaanderen niet eens te verlaten en vertrok zelfs binnen de gemeente Lichtervelde: Marijn en Madelon verlenen hem een maand onderdak. Drie kilometer van thuis, enkele goeie glazen wijn en een shot Komboecha ver:


Stelletwel!

dinsdag 7 september 2010

maandag 6 september 2010

Familie Blauwtand in het dorp Zeewolde

Een maand geleden kwam de Familie Blauwtand bij Sjakie (een chineese naakthond) en mij (Joke) wonen. En hoe toepasselijk kan het zijn; in een blauw appartement in het centrum van Zeewolde. De “Parel van de polder” wordt het ook wel genoemd. De Familie logeerde op het dressoir tegen een antraciet grijze muur. Ze lijken het naar hun zin te hebben. Zo ook mijn vrienden die hen bewonderd hebben wanneer ze op bezoek waren (zelfs tijdens nachtelijke uurtjes). Ze wilden allemaal wel een Familie op doorreis. En wanneer er weer eens iemand heel brutaal vlak voor de Familie stond, keek de Familie met hun oogjes net zo brutaal terug.


Sjakie vond het allemaal maar vreemd...een mevrouw die constant naar zijn mand wees, alsof hij iedere keer daar heen gestuurd werd. Nadat Sjakie en ik een goed gesprek heb gevoerd met mevrouw Blauwtand begrepen wij dat mevrouw Blauwtand alleen maar naar het gat van de deur wees. Om nieuw bezoek aan te kondigen die hen kwamen bewonderen of zoals nu, aan het eind van logeerpartij, de weg naar het nieuwe avontuur aan te wijzen. Gelukkig mogen we nog even stiekem een weekje langer van de Familie genieten aangezien de bewoners van hun volgende logeeradres op vakantie zijn.
Toch nadert het einde van de logeerpartij en ik wens de Familie Blauwtand een hele mooie en avontuurlijke reis! Familie Blauwtand bedankt dat jullie bij ons hebben willen logeren. Veel plezier in het Horsterwold. Sjakie en ik hebben van jullie genoten!

Liefs Sjakie en Joke

Ay caramba!


http://phileas365.blogspot.com/2010/09/nieuws-uit-nederland.html