Zicht op een nieuwe wereld

Ik vertrek op reis met open vizier. Sinds mijn schepper het bizarre idee had mij op reis te sturen, kan ik de slaap niet meer vatten. Ik slorp alle nieuwe indrukken in mij op, als een kind die de wereld ontdekt.

Mijn eigenaar-voor-één-maand plaatste mij pal voor zijn TV, een scherm waar onafgebroken beelden op galopperen. Ik droom mee met grote verhalen, leef mee met kleine verdrietjes en kijk mijn ogen uit naar al wat abnormaal is. Ik zweef tussen de hoofdstukken door en steek hier en daar iets op of leer ze integendeel weer af.

Verrassend hoe alle ingrediënten van die grote mensenwereld samengebald worden in korte berichten. Ik zag een bisschop wiens handen niet van kleine kinderen konden blijven. Er werd oeverloos geluld over hoe erg het wel was, maar geen een die de hamvraag durfde te stellen: 'waarom'? Ik weet het je later te vertellen.

Ik zag een betoging vol boze vakbondsmensen die hun pensioen probeerden aan te vechten met de leuze 'meer geld'; de bevalling van een bekende Vlaming; een stelling die met luid geraas op de hoofden van werklieden neerkwam; overstromingen, moord en doodslag ('ze dwong me tot seks, meneer de rechter. Toen heb ik haar neergestoken met 121 steken, maar eerlijk waar, ik weet er niets meer van', schreeuwde een man zijn onschuld uit). Ik zweer je, ik ga nooit meer slapen.

Ik zag prachtige besneeuwde bergtoppen; gemzen rustig keuvelend aan de rivieroever, de mooiste kunstwerken badend in een onaards licht; kinderen jodelend op de speelplaats; humor, wetenschap en de mooiste emoties. Ik zweer je, ik wil het allemaal beleven.

Ik ben een vat vol tegenstrijdigheden en wil die allemaal met je delen. Mijn reis kent een doel, toneelactrice Reinilde Van Driel - je kent ze misschien beter als Merel van Buiten De Zone - maar voor ik mijn doel heb bereikt, wil ik mijn ogen de kost geven. Met open vizier, want zo heeft mijn schepper mij gecreëerd. (Marcel Maandag)